หญิงไทยใจงาม(มั้ง)ตะลุยแดนเบียร์ ep0:R U Ready? พร้อมแค่ไหนถามใจดู

                การเดินทางออกนอกประเทศครั้งแรก ที่ไม่รู้จะได้เจอกับอะไร จะสวยหรูแบบที่คาดหวัง หรือจะย่ำแย่กว่าที่คิดไว้ จะตีกับเพื่อนสนิทไหม? ขนาดยังไม่ออกเดินทางก็เกิดปัญหาซะแล้ว
...ย้อนไปคืนก่อนเดินทาง...

หลังจากเก็บของใส่กระเป๋าเตรียมเดินทางในพรุ่งนี้เช้าเรียบร้อยแล้ว ก็โดดขึ้นเตียงเตรียมนอนแบบตื่นเต้น
ตืดดด!! ตืดดด!!
มีข้อความจากไลน์เด้งมาทันทีที่ล้มตัวลงนอน
ต้า : กูยังทำงานไม่เสร็จเลยมึง ทำไงดีวะ พรุ่งนี้บินแล้ว ช่วยกูหน่อยดิ
หลี : อันไหนอ่ะมึง เอามา!!
แอม : มาๆ กูช่วย จะทันไหมเนี่ยมึง!!
โอเค!! ลุกขึ้นมาจากเตียง เปิดคอม ทำงานให้เพื่อนรักที่ต้องส่งงานพรุ่งนี้ และมันก็บินพรุ่งนี้ด้วยเช่นกัน ก็ไปด้วยกันนี่แหละ เป็นคืนก่อนบินที่ช่างน่าประทับใจยิ่งนัก เรียกได้ว่าเดินหน้าง่วงไปสนามบินเลยทีเดียว แต่ไม่ลุ้นเท่าคุณเพื่อนหรอกครับ ต้องฝากงานให้บุพการีไปส่งให้
“ฮัลโหลมึง อยู่ไหนวะ กูอยู่หน้าเกตแล้วนะเว้ย...เออๆ ขึ้นมาๆ กูรออยู่” หลังจากติดต่อกันทางโทรศัพท์เรียบร้อย มนุษย์ไทยหน้าจีนสามคนอายุ 21 ปีโดยประมาณก็เดินมาเจอกัน และแน่นอนว่าเราสามคนจะต้องเดินทางเหินฟ้าไปประเทศเยอรมัน ซึ่งเป็นประเทศที่ใช้ภาษาเยอรมันเป็นภาษาราชการ และแน่นอนว่าเราสามคนนั้นไม่สามารถพูด ฟัง อ่าน เขียน ภาษาเยอรมันได้ ส่วนภาษาอังกฤษหน่ะหรอ เหอะ!!! เรียกได้ว่าเป็นเรื่องกากๆเลยหล่ะ พวกกูนี่แหละกากๆเลย!! ถามว่าเตรียมตัวกันนานไหมกับการเดินทางไปต่างบ้านต่างเมือง แหมมม!! งานที่ต้องส่งยังปั่นกันยันวันสุดท้าย นับประสาอะไรกับการไปเรียนภาษาเพิ่มเติมหล่ะฮะ

หลังจากร่ำลาบุพการีอันเป็นที่รักกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น ก็เดินทางขึ้นเครื่อง เหินฟ้าสู่เมืองเบียร์กันเลย แน่นอนว่าการดำรงชีพอยู่บนเครื่องบินมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแม้แต่น้อย อยู่กันเป็นสิบชั่วโมง การเดินทางครั้งนี้ต้องไปต่อเครื่องกันที่ปารีสแล้วจึงเดินทางต่อไปยังประเทศเยอรมันทางตอนเหนือ เมืองที่เราจะเดินทางไปดำรงชีวิตคือ เมืองเบรเมน เป็นเมืองแบบไหนนั้น พูดเลยว่าไม่รู้นะฮะ รู้แค่ว่าต้องไปทำงานที่มหาลัยในเมืองนี้นะฮะ รู้แค่นั้นนะฮะ นอกนั้นไม่รู้อะไรเลย บอกแล้วว่า เตรียมตัวดี แล้วมาดูกันว่าเราจะเอาตัวรอดจากการดำรงชีพที่นั่นได้หรือไม่.. ไม่… ไม่...ไม่

29 May 2014 @Suvarnabhumi Airport